నిరీక్షణ

వాలు పొద్దుల్లో కన్నులు కాయలు కాచేలా వేచితి
వొద్దికగా వంగపండు రంగుచీర కట్టితి
వడి వడి గావచ్చా అలికిడి విని నీవని
వాడివాడి గా వెన్నెల గుచ్చే ఆలస్యమయినదేమని
వాడిన జాజులు జాలిగా చూసే నీ పెనిమిటి రాడేమని
వేడి నిట్టుర్పు లాయె ఏమయినదొనని
వేచి వేచి కన్నిరైతి జాడయినాలేదని
వినువీధికి చుపుంచి వేచి వేచి వగపాయే
వంటరినయిన నీ ఉహలు వదలవాయే
విమలము లేని మనసాయె
వోదార్పు లేని వియోగాలాయే
విరించి వేసిన వింత బంధం
విడలేని వివాహ  భంధం
విడిపోము మనము
                -కళావాణి-