గతాన్ని గుర్తు చెసుకుంటే నాన్నమ్మ ప్రేమలో నేను పొందిన ఆనందం ఆ గారాబం తనఒడిలో ప్రేమ గుబాలింపు ఇప్పటికీ గుర్తెనాకు నాన్నమ్మ మరణం తలచిన నాకంట కావెరీ ప్రవాహమే, అమ్మమ్మ, మా నాన్న వీళ్ళు లేని లోటు ఎవరూ తీర్చలేనిదె మరణం ఎంత దయలేనిదో వున్నదొక్కతే అమ్మ అందుకే వెళుతున్నా అమ్మదగరకి
అమ్మ వంటరికాదు నేను వున్నానని ఎంత ఏడ్చిందొ ఒంటరిగా పాపం పిచ్చిది. ఈ జ్ఞాపకాలు నన్ను కన్నీటి పర్యంతం చెసెస్థాయి అగని ప్రవాం కట్టలు తెంచుకుంటాయి అమ్మనైనా ఆనందంగా ఉంచాలి రొజూ నా కాల్ కొసం ఎదురు చూస్తూవుంటుంది. తనదగ్గరే వుండి తనకున్న రొగాలన్నీ మటుమాయం చెయ్యలి.
ఆనందాన్ని చవిచూపించాలి ఇక ఆలస్యం చేయక వెళ్ళడానికి వీలైనంత త్వరగా పనులన్నీ ముగించుకొవాలి