ఆపద అలా రాగానే వెంటనే అమ్మ ఇస్తుంది అభయహస్తం
అమ్మవారి మనసు వెన్న మము సంరక్షించె సువర్ణ కవచం
అగస్మాత్తుగా వచ్చి పడె ఆపదలు అమ్మకె తెలుస్తుంది
అయొమయంలో పడి ఆపదగురిచె మనసు ఆరొచిస్తుంది
అడగకనె వరాలిచ్చెతల్లి అండగావుండగా భయమెముంది
అమ్మ అనుగ్రహంలో ఆనందడొలికలు ఊగె వంతు నాది
అసమాన అనుగ్రహం ఆమెది
అందుకే అనంత లొకాలకు అమ్మ అయింది
అందమైన నాజీవితంలో అన్నీ తానై రక్షిస్తోంది
అన్ని అడ్డంకులు అడిగినవైనా అడగనివైనా తొలగిస్తుంది
ఆమెలో నా జీవం మమైకమైపొవడమె నా కర్తవ్యం
అనంతమైన ఈ విశ్వం పంచభూతాల మయం
అందులో ఐక్యం అవ్వడం జీవం తత్వం
అది ఈ జర్మకు ఫలించడం నా అదృష్టం