నిజమైన ప్రేమను మనం పొందాలంటే మనలోని చెడు అలవాట్లను మంచి అలవాట్లుగా మార్చుకోవాలి చెడు అలవాట్లు అంటే ఏదైనా పొరపాటు జరిగితే అలా పొరపాటు జరగడానికి కారణం నువ్వే అంటూ నిందలు వేయడం, ఏదైనా పని సవ్యంగా చేయనప్పుడు ఆ వ్యక్తి పై చిరాకు పడుతూ నువ్ ఎప్పుడు ఇంతే ఏపనీ సరిగ్గా చేయవు మీ వాళ్ళు ఎలా పెంచారు ఇంత నిర్లక్ష్యమా  అంటూ తిట్టటం, ఇలాంటివన్నీ చెడు అలవాట్లు మానుకోవాలి ఏవైతే ప్రేమను నాశనం చేస్తాయో అలాటి మాటలు మాట్లాడ్డం మానేయాలి. మెల్ల మెల్లగా మంచి అలవాట్లు అలవరుచుకోవాలి అనగా ప్రతిమనిషికి ఎవోకోన్నైనా మంచి అలవాట్లు ఉంటాయి వాటిని మేచ్చుకోవడం. తప్పు జరిగినప్పుడు తిట్టకుండా అయ్యో ఇలా జరిగిందేంటి నువ్వు అన్ని చాలా జాగర్తగా చేస్తావ్ కాని ఇప్పుడే ఎందుకో ఇలా జరిగిపాయింది పర్లేదులే నీకేం కాలేదుగా, అని చుడండి ఎలాంటి వాళ్లైనా  ఐలా ఉండగలిగితే ప్రేమతో నిండిన భాంధవ్యాలు నిలబడతాయి చిన్న చిన్న పనులు మీకు చేసిపెట్టినప్పుడు థాంక్స్ చెప్పండి ఈ మాటని తప్పకుండా చెప్పాలి మనవాళ్ళే కదా థాంక్స్ ఎందుకు చెప్పాలి అని అనుకోకూడదు అది చిన్న మాట అయినా ఎక్కువ ఫలితాన్ని ఇస్తుంది.  ఎవరికో చిన్న పొరపాటు మనవల్ల జరిగితే సారీ చెప్తాం మనతో జీవితకాలం కలిసిఉండెవాల్లకు చెప్పకపోతే ఎలాఇలాంటివి ఇంకా ఆలోచించండి క్రియేటివ్ గా మీ లవ్ తెలపడానికి. రోజు మీ భర్తకి గని భార్యకి కాని ఐ లవ్ యు చేప్ తూఉండండి మేచుకునే అవకాశాన్ని వదులుకోకండి మంచి గిఫ్ట్స్ ఇస్తూ ఉండండి ఇలా చేస్తూ ఉండండి  మీరు మీ భాగస్వామితో గాని ప్రేయసి ప్రియులనా సరే మీ ప్రేమ మూడు పువ్వులు ఆరు కాయలుగా వికసిస్తుంది ఇది నిజమ్. సాదారనంగా మానవ సంభందాలు సరిగాలేవు అంటే దానికి కారణం భయం విషయం వింతగాఅనిపించవచ్చు కనీ ఇది నిజం నీలోని భయానికి కారణం తెలుసుకోగలిగితే సమస్యకు పరిష్కారం దొరికినట్టే. భయం వల్ల కోపము, కోపం వల్ల అశాంతి, నిస్సారమైన జీవనం గడపవలసి వస్తుంది.

భయం

మనిషికి మనసులో తెలీకుండానే కొన్ని భయాలు దాగుంటాయి వాటిని మనం తెలుసుకోగలగాలి  భయం అనేది మనిషి కోపం లోనో, బాధలోనో, వెటకారం అనే భావం లోనో దాగి ఉంటుంది అది భయమని మనకు తెలియకపొవచు
కాని అది భయమే భయం మనిషిని అప్రమత్తతతో ఉంచుతుంది ఒక మనిషి విపరీతంగా కోప్పడుతున్నాడు అంటే ఆ మనిషి దేనికో భయపడుతున్నాడనేఅర్థం ఒక మనిషి ఎక్కువగా బాధ పడుతున్నాడు అంటే దానికికరణం భయమే
ఈ భయాన్ని మనసులోంచి తొలగించుకుంటే మనం దేన్నైనా సాదించగలమ్ దాన్ని అడిగామించాలంటే మనలని మనం సముదాఇంచుకొవాలి ఎలా గంటే ఒక మనిషితో మాట్లాదాలంటే భయమనుకుంటే ఆ మనిషి తో మాట్లాడితే ఎం ప్రమాదం ఉంటుందని ఉహించుకుంటామొ ఒక్క సారి మనసులో ఆ సన్నీవేశాన్ని ఉహించుకుని ఇలా జరుగుతుంది మాట్లాడితే సరే జరగని నేను భయపడను ఆ మనిషితో నేను ధర్యంగా మాట్లాడగలను ఏది జరిగినా నేను వేనుకంజవేయను అని మనసును సమాలించుకుంటే భయము మన దరిచేరదు మన జీవితంలో ఎన్నో ఆనందాలను అశ్వాదిస్తాం. భార్య భర్తల మద్య గొడవలకు కారణం భయమే నని మీకు తెలుసా కొంతమందిలో ఈ భయం వల్ల గట్టిగా అరవడం అనగా తన భార్య తనకు దూరంఅవుతుందనో  విపరీతంగా భయపడి అరవడం గొడవపడడం భార్యపై నిందలు వేయడం మాట్లాడకపోవడం ఇలా ఎన్నో చేస్తుంటారు దానికి మూలకారణం భయం ఈ భయం ప్రతి ఒక్క భావం లో దాగి ఉంటుంది చిత్రమేమిటంటే అది భయమనే సంగతి భయపడుతున్నవారికే తెలీదు అది తెలుసుకోగలిగితే ప్రతి మనిషిని ప్రేమించగలడు మనిషి అందరితో సంతోషంగా ఉండగలరు. 

నేను

నింగిలో నీలిమేఘాలు
నిండి పోయే నాలో కొత్త భావాలు
నేలంతా పరిచే అందాలు
నన్ను అల్లుకునే గాలిగందాలు
నాకై పూచే పుల కుసుమాలు
నా కాలికి మొలిచే రెక్కలు
నింగికిఎగసి చేరే చుక్కలు
నేలవంక తో చేరి ఆడే ఆటలు
నిరీక్షించే నాకై వసంత  మాసాలు
నిరపేక్షలేని ఆమనీ అందాలు
నిరంతరం నాకై కలవరింతలు
నారుపురేఖలకే పుట్టాయే కవితలు'
నాలోని మమతలకే  విరిసాయే మల్లెలు
నాకోసం కలవరించే కాలాలు
నావల్లే పుడమికి పుట్టే పులకింతలు
నే నడిచొస్తే నేలంతా పూల తివాచీలు
నేనుంటేనే ఈ నెల ఉందంట
నామాటే  వేదమేనంట
నేను లేకుంటే లోకమేమౌనంట
నింగిలేదు నేలలేదు లోకమే తంటా

తియ్యనైన జ్ఞాపకం నీవేలే

తియ్యనైన జ్ఞాపకం  నీవైతే
 తిమిరం కమ్మిన స్నేహమాయే
తిరస్కారాలకు గురిఆయే 
తీవ్రమైన సంద్రపుగోషలాయె
తీరం  చేరలేక ఘర్షణ పాలాయే
తికమకలోనిను నిందించిన నేరమే
తిరిగి  చేరలేనంత దూరమాయే
తేలిపోయే మబ్బుల తెరలు
తేటతెల్లమాయే తెల్లని నీ మనసు
తప్పులుంటే క్షమించు నేస్తం
                          -కళా వాణి -

                          

 

ప్రేమ కావ్యం

మేఘాలు మెరిసి మురిసి కురిస్తే
మెల్లన నా వెన్ను చేరి నను అల్లుకుపోతే
మెత్తని నా కొంగుతీసి నీ తల తుడుస్తుంటే
మెదిలే ఈ ప్రేమ కావ్యం మధురములె
మేలికేలుతిరిగే ప్రాయం కవ్వింపులే

నీవులేని నేనులేను

నీ చెక్కిలి అద్దంలో నను చూసుకోని చెలి
నీ మధుర గానలలో నను మైమరచిపోని చెలి
నీ అధర మధువులో నను మునిగిపోని సఖి
నీ అరవిరిసిన కన్నుల నను దాచేయి చెలి
నీ కురుల వింజామరల్లొ నను సేదతీరని సఖి
నీ బిగి కౌగిట శాస్వత బందినై పోనీ సఖి
నిర్మలమైన నా మనసులో నీవే నిండావు చెలి
నీవే నా ప్రేమకు నిర్వచనం సఖి
నిక్కము నిన్నే నమ్మితి ననువీడకు నేచేలి
నిను మిక్కిలి ప్రేమించితి నను వీడకు నేచేలి
నిదురలేక కలలురాక కలవరమాయే చెలి
నీలో ఆ కడలికన్న మిన్న ప్రేమ నాదే చెలి
నీవులేని నేనులేను నీలోనే నిండి  ఉన్నా చెలి
నీవు నాలోనే కొలువయి ఉన్నవే   సఖి
                                    -కళా వాణి-

నిండు పున్నమి జాబిల్లి నీవు

పండువెన్నెల్లో నిండు పున్నమి జాబిల్లి నీవు
పరదాలలో ప్రణయాలు స్వరాలూ పలికించెవు 
పరువాల ప్రాణాలు తోడేసేవు
ప్రణయాల వీణ శృతి మెత్తగా  మీటేవు
పలుకు రాక సిగ్గుల పైట కంమేస్తుంటే
పలుకులేల అని నా సిగ్గు దోచేస్తావు
ప్రాణమున్న బొమ్మనై మైమరచిపోతుంటే
ప్రాణాలు తోడేస్తావునేనున్నానని కంమ్మేస్తావు
పలుకుతెనేలోలుకు నీ పిలుపు వింటే
పలికింది నామది వేయి వేణువుల రాగమై
పన్నిటి స్నానాలై నీ ఉపిరి సోకుతుంటే
పులకించి ఉప్పొంగే నామది వేయి యమునలై
నీవులేక నిలువలేనురా నల్లనయ్య
నీతోడులేనిదే బ్రతకలేనురా కన్నయ్య 
                                       -కళా వాణి -
 

వానజల్లు

మబ్బుల్లో జారిన వానజల్లు
మేనంతా తడీపేనే మంచు జల్లు
ముక్కేరై మెరిసేనే చినుకు జల్లు
ముత్యమయి నన్ను తాకి వెళ్ళు
మెరుపల్లె చిలకరించు వెలుగుల్లు
మయూరినై నర్తించే నాట్యాలు
మనసంతా మురిసెనే జల్లుల్లొ
ముత్యాల చినుకుల్లు ముంగిట్లో
ముగ్గులే వేసెనే సందేట్లో
మువ్వలె మొగాయే గల్లు గల్లు 
మురిసి మది పాడిందే సుస్వరాలూ
మేఘాలలోతెలి అంబరాన్నితాకే ఆనందాలు
మావికొమ్మల్లో పాడేటి కోయిలలు
మధురమే కదా వానలో ఉగే ఊయలలు
హాయి హాయి లే వనలో తుల్లి ఆడే ఆటలు
హంసలా తేలిపోయే మనసు తుళ్ళింతల్లో  

నిజమైన ప్రేమకు సూత్రాలు

1. నిజమైన ప్రేమలో వెతిరేకంగా మాట్లాడడం ఉండదు
2. మనం సంతోషంగా లేకపోవడానికి మన భాగస్వామి కారణం అని నిందలు వేయకూడదు నిందలువేస్తే అది నిజమైన ప్రేమ కాదు.
3.జీవిత భాగస్వామి ఏ మంచిపని చేసినా మెచ్చుకోవాలి అలా చేయక పోతే నిజమైన ప్రేమ కాదు.
4.జీవిత భాగస్వామి లోని మానవత్వన్ని గుర్తించకపోతే అది నిజమైన ప్రేమ కాదు
5,ఏదైనా కృషి చయడం మొదలుపెడితే పూర్తి చేయాలి మద్యలొఆపకూడదు అలా ఆపేస్తే అది నిజమైన ప్రేమకాదు.
6. జీవితభాగస్వామి చేసే పనిని గుర్తించాలి అలా గుర్తించకపోతే అది నిజమైన ప్రేమ కాదు.
7. జీవిత భాగస్వామితో సంబంధం ఎప్పుడు ప్రశాంతంగా ఉండాలి అలా లేకుంటే అది నిజమైనా ప్రేమ కాదు.
8. మనలోని ప్రేమను వ్యక్త పరచాలిలేకపోతే అది నిజమైన ప్రేమకాదు.
9. జీవిత భాగస్వామి కోసం కొంత సమయాన్ని కేటా ఇంచుకోవాలి తన అందాన్ని తెలివితేటలను పొగడాలి అలా చేయకుంటే అది నిజమైన ప్రేమ కాదు.
10. ఒకరికొకరు ఎక్కువగా మాట్లాడుకోవాలి ఒకరికొకరు జాగర్తలు తీసుకోవాలి ఇలా లేకుంటే అది నిజమైన ప్రేమ కాదు.
11. దయా గుణం ఉండాలి జీవిత భాగస్వామిని బాధించే మాటలు,పనులు చేయకూడదు అలా చేస్తే అది నిజమైన ప్రేమ కాదు.
నిజమైన ప్రేమలో ఒక నిర్ణయానికి కట్టుబడి ఉండాలి లేకపోతే అది నిజమైన ప్రేమ కాదు

tha great painting mona lisa

mona lisa పెయింటింగ్ వేయాలనే కోరిక తీరింది
ఒక మంచి పెయింటింగ్ వేసననే ఆనందంగా ఉంది 
tha great painting mona lisa

ఇది నేను వేసిన ఉహా చిత్రం

ఇది నేను వేసిన ఉహా చిత్రం

నేను ఈ పెయింటింగ్ ని కాపి చేసాను దీన్ని వేసిన వర్జినల్ ఆర్టిస్ట్ ఎవరో తెలిసిన వారు ఆ ఆర్టిస్ట్ పేరును దయచేసి తెలియ జేయగలరు

మురళి కృష్ణ

ముకుందా మాధవా

నీలి గగనాలలో నిండు చందురుడు
నీలాకాశ వీధుల్లో నీకై వేచిన తారకలు
నీలిమేఘాల పానుపువేసి వేచే తారకలు

నీల మోహనా నీ రాధానురా
నీ గానము విని నిలువగ జాలనురా
నీవులేని ఈ జగమే చీకటి
నీ నామమే శరణంటి
నీతోటిదే నా లోకమంటి
తేనెలొలుకు నీ తియ్యని రాగం
తనువంతా దహించే మోహన రాగం
తరీయించె నా జీవితం
దరిచేరిన మనసు మధురం
దరి కానరాదు ఏ లోకం
ముగ్ద మనోహర రూపా
ముకుందా మాధవా

                                                  రమ్య రస కావ్యమే ఈకమలాక్షి

 

                                                               

                                                                     అందాల నేర జాన

its my pencil work

                                                                its my pencil work

మరుగేల మాధవా

నీలి గగనంలో చందమామా
నీలమోహనునికి నీవైనా తెలుపుమా
నీ గానాలలో  తేలేము
నీ ధ్యానమే చేసేము
నీ జత లేక విరహించేము
నల్లనయ్యా వెన్న దొంగా
దోబూచేలరా దొరవేనీవుగా
దరిచేరరారా జాగేలరా
దరహాసమే లేదు అధరాలపై
ద్విరేఫము పరిబ్రమించు పుష్పాలపై
సిరివెన్నెల విరిసింది
సింగారి నీకై వేచింది
మరుమల్లెలు పూచాయి
మతేక్కిస్తున్నాయి
మదన మనోహరా రావోయి  
మది ఆలపించి పాడేము
మృదంగద్వనులతో పిలిచేము
మృదుమధుర గానాలతో వలచేము 
మరుగేల మాధవా
నా మనసెల రావా
             -కళావాణి -

నీజత

జానపదాలు జలజల పారే జలపాతాలు
జాబిలమ్మకు జావలీలు పాడే వెన్నెల్లు
జరిగి జరిగి వొరిగి ఇటు కరిగి
జతగా మసలే సుఖము మరిగి
జిలుగు మొము మరువలేమని ఎరిగి
జాజిపూల మత్తులో మునిగి 
జాలువారు కన్నుల మత్తిడి
జగమున నిలిచే జంట మనదని
జమున మనకు సాక్షమని
జలజాక్షి సన్నిదే మోక్షమని
జర్మ జర్మలకు నీజత కోరి
జీవితమే తరీంచిపొనీ
             -కళా వాణీ -
       

ఉగే ఊగే ఉయ్యాల

ఉగే ఊగే ఉయ్యాల
రాదా కృష్ణులు ఉయ్యాల
గోపికలు ఊపె ఉయ్యాల
ఆనంద డోలల ఉయ్యాల
వయ్యారి రాధమ్మ ఉయ్యాలా 
వొర కంట చూసింది ఉయ్యాలా 
వలపంత పొంగించి ఉయ్యాలా 
వెణువుని ఉదింది ఉయ్యాల 
వోరకంట చూసాడు  ఉయ్యాలా 
 క్రిష్నయ్య చూపుకి ఉయ్యాలా 
రాధమ్మ బుగ్గల్లో ఉయ్యాలా
సిగ్గొచ్చి కమ్మిందే ఉయ్యాలా
రాధమ్మ మనసంత ఉయ్యాలా 
యమునల్లె పొంగింది ఉయ్యాలా
రాధా మాధవులు ఉయ్యాలా 
ఊగెటి ఊయల్లు ఉయ్యాలా
జగానికే జోలలు ఉయ్యాలా 
                   -కళావాణి -

పెళ్లి పందిరి

జీరాడు చీర కుచ్చిళ్ళు
పారాడు పాదాల మువ్వల్లు
ముసిరేటి ముంగురులు
చెదరేటి కుంకుమలు
కదిలేటి ఆధారాలు
చుoబించు మదురాలు
కరిగేటి కాటుకలు
ఎనలేని వెన్నెల్లు
గుచ్చేత్తే అందాలు
గోదావరి పొంగుల్లు
గారాల అచ్చట్లు 
ముదితల ముచట్లు
మురిపాల చెక్కిళ్ళు
సరస సల్లాపాల గిచుళ్ళు
పెళ్లి పందిట్లోపారాడు పడుచులు
పడతుల పలుకులు కులుకులు
కళ్ళకు కనువిందులు
                    - కళావాణి -

ఒకే జత

పల్ల్లవించు పరువంలో
పులకరించు మురిపాలు
పరిమళించు పువ్వుల్లో
ప్రణయ వీణ పలుకుల్లో
పాటలై సాగి వేళల్లో
మాటలే మూగబోయి వేళల్లో
పట్ట పగలే చుక్కలు పొడిచే
పాలవెల్లి పుంతల్లో
పూల గాలి రెక్కలు తొడిగి
విహరించు వేళల్లో
పలుకులలో తేనెలొలుకు చిలకా
పరువాలలో పొంగి పోవు మొలకా
నే నేవరో నీకేరుకా
నీ రాకతో నాకు నిదుర రాక
నువ్వెవరో నేనెవరో
ఇలా వున్నమే ఒకే జతలో
                    -కళావాణి-

దరిచేరరా దయచేసి

నీ చూపు సుడి
నా ప్రేమ సడి
నీ వెంటపడి
నా నిదుర చెడి
పల్లవించు పరువంలో
పులకరించు మురిపాలు
మధుమాస వేళల్లో
మరులోలికే ప్రేమలో
మరుమల్లె తోటలో
మనసైన నీకోసం
మాటుగా వేచేను
కురులు చెదరే
కన్నుల కాటుక కరిగే
నొసటన తిలకం జారే
నీరు సలసల కాగే
నిలువనీక నీకై వేగే
దాగుడుమూతలు మని
దరిచేరరా దయచేసి
        -కళావాణి-

మధుర గట్టo

యమునా తీరం రమ్యమైన తివాచి పరిచినది
యదాయధాలు గ సుమములు సుగంధ పరిమళాలు వెదజల్లినది
యాచించే కృష్ణయ్యను రాధ యుగాలు నిలిచే ప్రేమ కావాలని
యోచించకనే క్రిష్నయ్య తధాస్తు పలికే ప్రేమనివ్వగాలనని
యదార్థమే కదా రాధామాధవుల ప్రణయం
యుక్త మై నిలచియుండును ప్రాణమై
యవ్వని జవ్వని రాధ రాగానే
యదను పరిచే బృందావని పులచే
ఎల్లలు లేనిది గోపెమ్మల ప్రేమ
యశస్సు తో వెలిగే గొపీ మనోహరుడు
యదలో నీ సొదలన్నీ గానమై ఆలపించే
యాగమై ధ్యనమై మనసు రమించె
యందేందు వెదకినా కన్నులందే కన్నయ్య నిలచె 
యెమాయె ఈవేళ మనసు కొలతమేటించే
యుగాలదా ఈ బంధం నను మైమరపించే
యక్షులు గంధర్వులు ఈ మధుర గట్టని కని ధన్యత నొందిరి 
                                      -కళావాణి-

నెమలి నేరజాన

నెమలి నేరజానవే నీవు
నేలపై పురివిప్పి నర్తించెవు
నెమలి పింఛానికి ఎన్ని వర్ణాలు అద్దావు
నల్లనయ్యకు శిఖి పింఛమౌళి బిరుడునిచ్చావు
నాట్య శాస్త్రానికె వన్నె తెచ్చావు
నాట్య మయూరి నీ నడక వయ్యారి
నీలి మేఘాల ఉరుముల మెరుపులు
నీ కాలి అడుగులకు వేసే తాళాలు
నీలి నీలి వర్ణాలెన్నో నీ గళంలో
నిగనిగ ల మెరుపులే నీ గళం వొంపుల్లో
నీ వన్నెకు మెచ్చి ఇచ్చారా కిరీఠo 
వన మయూరీ వన్నె చిన్నెల తువ్వాయి
నీ సరి ఎవోయి

స్నేహం

స్నేహం గోప్పది
నిన్ను న్నిన్నుగా చూపేది
నీ స్నేహితున్ని చూసి
నీ గురించి చెప్ప గలిగేది
స్నేహమనే పదం స్వచ్చమైనది

పల్లెటూల్లు

పల్లెటూల్లో
పిల్లగాలిలో
పిల్లకాలువల్లో
పల్లపు భూముల్లో
పిచ్చి మొలకల్లో
పిచ్చి పువ్వుల్లు
పచ్చదనాల పరవళ్ళు
పక్కనే గుడిసెల్లో
పందిరి లేని తీగల్లు
పై పై పూచే పువ్వుల్లు
పలకరించు తేనే పలుకుల్లు
పరికించి చూడ మేని పులకల్లు
                            -కళావాణి-

వేల్లనీయరా కృష్ణా వేళాయెరా కన్నా

వేలాయెరా మతిమాలి
వేల్లనివ్వరా వనమాలి
వేణుఉది వేదించకూరా
వేళకాని వేల కృష్ణ
వెన్నదొంగా నా మది దోచితివి
వేకువనే నీ తలపులు నను నిలువనీవు
వేచి వేచి విరహంతో వేదిస్తావు
వెన్నులో సెగలవును
వెన్నoటే తలపవును
వేగలేక వెతలవును
వేళకాని వేల నీ పిలుపులాయే
వెదకి వెదకి వేదనాయే
వేలదాటి రాకలాయే
వెళ్ళనీయక నీ రూపు నా కాళ్ళకు బంధమాయే
వేల్లనీయరా కృష్ణా వేళాయెరా కన్నా
                                     -కళావాణీ -

బృందావన సంచారా

యదుకులోత్తమా యమునా తీరాన గోపికల ఎదలో నీ లీల
యశొద తనయా ఎదురుచుపుల వేతను మరచి ఆడిన ఆనంద కేళి
యద యదలో దాగి ఎనలేని ఆనందాల తేలి తేలి
యమునా తీరాన నీ వేణుగాన రాగ సుధల తేలి తేలి
యల కోయిల రాగాల శృతులు కలిపి ఏవో లోకాల తేలి తేలి
యాదవా మాధవా మగువలమానసచోరా శృంగార రసకేళి
యుద్దమే చేయని యవరాజు రాజు రాజ్యం
యదార్థాల సారమైన గీతాబృతం
 యుగ యుగా లకు నీ గీతా సారమే శరణం
యే కాంతకైనా ఏకాంతాన నీ ప్రేమే స్మరణం
యేమని పొగడుదురా బృందావన సంచారా 
యే రీతి కీర్తింతునురా ముగాకర నగాకర
           ముకుందా మాధవా
              -కళావాణి-

నిరీక్షణ

వాలు పొద్దుల్లో కన్నులు కాయలు కాచేలా వేచితి
వొద్దికగా వంగపండు రంగుచీర కట్టితి
వడి వడి గావచ్చా అలికిడి విని నీవని
వాడివాడి గా వెన్నెల గుచ్చే ఆలస్యమయినదేమని
వాడిన జాజులు జాలిగా చూసే నీ పెనిమిటి రాడేమని
వేడి నిట్టుర్పు లాయె ఏమయినదొనని
వేచి వేచి కన్నిరైతి జాడయినాలేదని
వినువీధికి చుపుంచి వేచి వేచి వగపాయే
వంటరినయిన నీ ఉహలు వదలవాయే
విమలము లేని మనసాయె
వోదార్పు లేని వియోగాలాయే
విరించి వేసిన వింత బంధం
విడలేని వివాహ  భంధం
విడిపోము మనము
                -కళావాణి-

జాబిల్లి

జాబిల్లి జలతారు మేఘాల దాగి దాగి
జల సంద్రంపై వెండి వెలుగులు జల్లి చల్లి
జలజలా జలపాతలలపై పండువేన్నేల్లెవెన్నేల్లు
జల్లున మేనిని జివునలాగే కొండగాలుల్లు
జత జతగా పేర్చిన కొండకోనల్లు
జలతారు వెలుగులో జీరాడు కుచ్చిల్ల అలల నురగల్లు
జామురాతిరి వెన్నెల జోలల్లు
జరగాలి వేడుకలు వెన్నెల వేదికల్లో
జతచేరి జంటలన్నీ ఆడాలి వెన్నెలల్లొ
జగమంతా మురవాలి వెన్నెల దారుల్లో
                                      -కళావాణి-

ధ్యానం

నీపై ధ్యానం నీ నామమే స్మరణం
నీకే నా జీవితం అర్పితం
తంబుర నాదాంబృతం
తాపసీ తమకం
దీపమై వెలుగు తేరా
దివి నేలే దీరా
మోహనాంగా నీ మోహన వేణుగానం
మొదలై ఇది తుదిలో నిలిచే వేదసారం
మీరా వల్లభం  శ్రితజన రూపం
మీరా మనసు మీటె కృష్ణ గీతం
మీటే ప్రతి రాగం మాధవ స్మృతుల హారం
ఆగమంటే ఆగేనా ఆరాధనా ప్రవాహం
అంగాoగమున నిండే అనంతుని రూపం
మది మందిరాన కొలువై ఉన్నకృష్ణ తేజం
మాధవా అని పిలిచినంతనే ఎదుట నిలిచే గోవిందం
మనసు మాధవ మందిరం
మధురమాయే జీవితం
                    -కాళ్ళవాణి-

నీ రాధనురా రాదేయా

నువ్వు నా కళ్ళలోకి చూడు నువ్వే కనిపిస్తావు
నువ్వు నా మనసులోకి వేదికి చూడు నీవే నిండి ఉన్నావు
నిన్ను వదలి ఉండలేను రా నీ రాధనురా రాదేయా
నీ కన్నుల కనుసన్నలలో నన్ను దాచరా కన్నయ్య
నిన్ను తలచి తలచి నన్ను నేను ఏనాడో మరిచాను
నీ రాకకై వేచి వేచి వెన్నెలలో వేశారాను
నీవు రాణి వేల విరహపు సెగలు నన్ను దహీంచునురా
నిన్ను కన్న వేల మది వేయి వీణలు మీటునురా
నీలమోహనా నీ అలికిడి విన్ననా మనసున మయురంబులై నటిఇంచు
నీ చేయి తాకిన నా మెనూ వేయి మెరుపు తీగలు వెలుగులు వెలిగించు 
నీరజాక్షా వేణుగాన సమ్మోహనా నా మది రాగాలు ఆలపించు
నీలమేఘశ్యామా ఏనాడో నా మనసు నీవసమా నన్నాదరించు
నీ పలుకే సుస్వరాల రాగామలికలే కూర్చు
నీ ప్రేమలో మది బృందావనిలో పొన్నలు పుఇంచు
నీ మురళిని నేనై నను నీ అధరములలో చేర్చు
నీ ప్రణయాన నను పరవసించనీ మైమరచి
                                             -కళావాణి -

How to Celebrate our BIRTHDAY

కలువల కొలనులో కమలములు విచ్చినవి
కన్నయ్య రాకతో నా కన్నుల కలువలు విచ్చినవి
రాధను నేను నా రాదేయుదడితో రాగారాధన చేసేవేల
రాజీవుని మురళీ రవళి కి రాజీవములు విచ్చె నిలా
రాయి కైన చలనము కలుగు రాగాలాపనలో
రాజ హంసలు తలలూచి శృతి కలిపే రస కేళిలో
రయ్యన ఎగిరివచ్చి కాకి పురములు నాట్యమాడగ నిలచె
రమ్యమైన శారద రాతిరిలో రాజీవునిచెంత  నా మనసు నిలిచే


 

 

పుత్తడి బొమ్మ రాధమ్మ

పూవ్వులో తావిలా నిన్నంటి నేను నాలో ఒదిగి నీవు
పూబొని విరిసేను నీ వదనము నను గనినంతనే
పున్నమి జాబిలివి పట్టపగలే వెన్నెల విరిసేనే
పువ్వంటి నీ మేని అందాలు తాకి పులకించితినే
పుడమి పుణ్యమెమో మన జంటతో తరియించెనే
పూమాలలాయే నా మేడలో నీ మమకారమే
పురుషులలో పుంగవుడనైతి నీ ప్రేమచే
పుండరీకాక్షుడనని పులకించావే మైమరపించవే
పుత్తడి బొమ్మపూరెమ్మ నీవేనా ప్రాణమమ్మా
పునర్వసుడకు ప్రతిస్పందన నీవేనమ్మా
పున్నాగపూవే నువ్వు నీ చుట్టూ బ్రమరము వోలె నేను
పూర్వజర్మ సుక్రుతములే ఇది మధురము నీవు నేను
పురాణాలలో నిలచి ఉండు మనప్రేమ ఇది నిజమౌను
                                                       -కళావాణి -

నిండు పున్నమి వెన్నెల

నిండు పున్నమి వెన్నెలారబోసింది 

జుంటు తేనే తాగే గువ్వ గుసగుసలాడింది 

పుట్ట మీద పాలపిట్ట  పులకించి పాడింది 

చెట్టు మీది చిన్ని గువ్వలు గంతులేసి ఆడాయి 

నీటతెలుహంసల జంట వెన్నెల విహరించాయి 

పట్టపగలే సిరివెన్నెల సిందేసి ఆడింది 

పక్షులతో కొలువైన ప్రకృతెంతో మురిసింది

అందాల జాబిల్లి అందుతుందేమో అనేలా 

ఆవనిపై అందాలు అరబోసేనే ఇలా

వేల కన్నులు కావాలి వీక్షించడానికి 

వెలలేని సౌరభాలు ఇలా చిత్రించడానికి 

           -కాళావాణి-

నేలంతా పరచిన తివాచిలా

పూల పరిమళంలా 

ఎటిలోని అలల్లా 

గాలి గలగలా 

నీటి మిల మిలా 

గువ్వ కువకువలా 

నవ్వు కిలకిలా 

మువ్వగల్లు గల్లు లా 

రాయంచ నడకలా 

రామచిలుక పలుకులా 

తేనీటి వాగులా 

నీలాల నింగిలా 

నేలంతా పరచిన తివాచిలా

ఈ ప్రకృతిని కన్న కన్ను డన్యత నోందేలా 

నెల విరిసిందిలా మనసు మురిసిందిలా   

                                              -కళావాణీ\-

గోవర్ధన గిరిధరా

గొల్ల గోపన్నల సమేతా గోవర్ధన గిరిధరా
గోవుల్లు కాచేటి గోవిందా
గోవులు నీ గానామృతమును విని మేతమానే
గోధూళి వేళ గోవులన్నీ నీ వెంటే నడచేనే
గోప బాలురకు నీ మాటే వెదమాయెనె
గొల్ల స్నేహాల  నీ అల్లరి ఆటలు
గొల్ల గోపికల తో సరస సల్లాపాలు
గోమాతల శోకము తీర్చిన కాళి మర్ధనా
గోవర్ధన గిరిని నెత్తి వ్రేపల్లె ప్రజా రక్షకా
గొడవలాయె అత్త కోడళ్ళకు వెన్న దొంగా
గోకులానికినీవే అండ దండవుగా
గొప్పగా స్తుతించే ప్రపంచమెల్ల నీ రాజ్యన
గోపికా మానస సంచారి

రాధా మాధవుడు

• రాగాల లోలుడు నీవు 
• రాసకెళ్ళి వేల రాధా ను నేను
• రమణీయ బృందావనిలో 
• ఏకాంత వేల నీ ఏకాంత సేవ 
• నాలో నీవు నీలోనేను లీనమౌదము 
• మల్లెతీగాల్లె అల్లిన మనబంధం మధురం
• మదిలో మల్లెలు పూచిన అతి మధురం
• ఎరుల్లొ వాగుల్లో ఏమునా నది తీరంలో 
• ఎల్లలు లేని మన ప్రేమ పరవళ్ళలో 
• హద్దులు లేని పోద్దులకోసం ఆరాటం
• ముద్దుల క్రిష్నయ్య కౌగిట్లో కోలాటం   
• చల్లనమ్మే గోపికా మానస చోరా 
• ఎల్లలు లేవురా మనప్రేమకు మానసచోర 
• బృందావనం వెలసింది మనకోసం 
• నీమందహాసం మదిలో రేపింది కోలాహలం 
• ఈ బంధం చిరకాలం నిలువునులే 
• ఈ ప్రేమ మన మనసున పదిలములే 
• రాగాల మనోహరా నీదే ఈ రాధ

           _కలావాణి _

పసుపు ఆరబోసిన ఆకాశం

పసుపు ఆరబోసిన ఆకాశం
బంతి లా భానుడు బడలి ఒరిగేవేల
గువ్వలన్ని గూటికి చేరెవేల
చీకట్లు చిలికి చిలికి కమ్మే వేల
పిల్లగాలి ఈలలు వేసేవేల
మనసు ఈ సందెవేళ
మంచులా హాయి గోలుపులే
                          -కళావాణి - 

సందె సీకట్లో సంపంగి వెలుగులు

సందె సీకట్లో సంపంగి వెలుగులలో 
శకుoతలములు సేదతీరువేలలలో 
సాగరుడు శాంతించు వేళల్లో 
సందె గాలి సన్నాయి పాదెవెళల్లొ 
సొలసి అలసిన మనసులు నీ 
సువర్ణ లేత కిరణాలు సోకి సత్వరమొందేను 
                                             - కళావాణి-











-

శోకార్చి శోకార్చి

శోకార్చి శోకార్చి కన్నుల నీరన్ని కడతేర్చి
నీవు ఏతేoచకున్న వేచిన వెతను విడమర్చి
నిన్నల్లో మొన్నల్లో వెన్నెల్లో తేనేర్చి
నన్ను వల్లనన్న నల్లనయ్యకయి కన్నీరొడ్చి
మల్లెకన్న తెల్లని మనసు నాది చూడు నీ మనసు చేర్చి
మబ్బుల్లో చూసా నిను పోల్చి
కొమ్మలకు కోయిలలకు చెప్పా నీను గూర్చి
కొండలు కోనలు నా స్థితి చూసి ఓదార్చే
పొన్నల పూల పొదరిల్లు నాకందించే గాలిలో గంధాలు చేర్చి
పక్షులు నాకయి వినిపించే సుస్వరాలు తన గొంతులో కుర్చీ
చల్లనమ్మి వచ్చి  నల్లనయకై వేచి వేచి నిట్టూర్చి
చల్లగాలీ నీవయినా నా వెతను నల్లనయ్యకు చేర్చు
క్షణమైనా నిను వీడి ఉండలేనని మధురమయిన మాటలన్నీ కూర్చి
                                                                     కళావాణి 

కమ్మని మనప్రేమ కమనీయము కమనీయం

మదన మన్మదాకారా ముకుంద వదనా
మరులు గొలుపు నీ రూపు మరువగలనా
నా కన్నులనీ రూపు చెదరునా
నా మసున నీ గానం మరువగలనా

రాధికా నా రాగల మాలికా
రంగు లన్ని రంగరించిన రoగవల్లి కా
రా రమ్మని పిలిచే నీ చూపుల నన్నేలిక
రాగాల లోలుని కవ్వించే కావ్య నాయికా

చూపులు కలిసెను లోకము మరచెను
చుక్కలు పొడిచెను మక్కువ గొలిపెను
చక్కదనాన చెక్కిలి మెరిసేను
చమకు చమకుల ముక్కెర మెరిసేను

కమ్మని మన ప్రేమ కమనీయము కమనీయం
కలకాలం నిలుచును
                                        -కళావాణి -

కళల కావ్యాo

ఆమని అందాలు జలజల సాగే జల పాతాలు మనసును మరులు గొలిపించు తేలి మంచు సోయగాలు
పరువాల పల్లె పడుచు పరికిణి లాంటి ప్రకృతి పచ్చదనాలు
పాల ధారా వోలే గంగ శివాభిషేకానికై తపియించు తలపులు
కళల కావ్యాo లా కదలి సాగే కమనీయ పిల్ల కాలువలు
కన్నుల విందుచేసే వర్ణించ లేని కావ్యాలు
వీచే గాలి గంధాలు పూచెపుల పరిమళాలు
పరచిన తివచీల పచ్చ దనాలు
ప్రియుని పిలుపులా తీయటి గాలుల గానాలు
చిగురుటాకుల చమరింతలు
కొండల కొనల కోకిల గానాలు
కడతేరిపోవాలి నా జీవితం ఇక్కడే ఇప్పుడే
                                                -కళావాణి-

శిఖి పించమా నీవైనా తెలుపుమా

నీ రాధా నీ కోసం నిలువెల్లా కనులతో నీకై వేచేనురా కృష్ణ 
నీవైనా తెలుపుమా శిఖి పించమా నా వేదన సిఖిపించ మౌళ్ళికి 
నీలిమేఘమాలా జాలితో నీవైనా తెలుపుమా నా ఆవేదన నీలమెఘశ్యమునికి 
కాటుక కన్నీరు యమునలై సాగే యదోలని వేతను తెలుపు  వేణు మాధవునికి
                                                                    -కళావాణి-

మీరా

తంబుర శృతిచేసి తన్మయత్వంతో నిన్నే స్మరియితునురా క్రిష్నయ్య
నా తలపుల తనువుల తలచి తరియింతునురా క్రిష్నయ్య 
తపించే నీ మీరా కన్నులందు కొలుచుకుంటా నిన్నే కన్నయ్య 
తరలి రారా తార తరసుధా పూర్ణ హృదయా 
తనివార నిను గాంచి తరియింతునురా కన్నయ్య 
కృష్ణ కమలనయనా భక్తులను కాపాడే బృందావన విహారి
                                                                  - కళావాణి- 

ఉషోదయo

అంబరమంతా అలుముకున్న పసుపు వర్ణ తోలివేలుగులు
ఆప్యాయంగా పలకరించే పక్షుల కిల కిల రవములు
అమ్మ లాంటి ఆకాశం ఒడిలో పసిపాపలా భానుడు
ఆవులించి అప్పుడే కళ్ళు తెరచి పుడమిని చూసాడు
అవని పులకించి పరవశించే
పూలు పులకించి పూచే
గాలి భూపాల రాగం ఆలపించే
ఉషోదయానికి చెట్లన్నీ స్వగతాలు తెలిపే
                                              --కళావాణి---    

నీ నవ్వుల తెల్లదనాన్ని నాగమల్లి అప్పడిగింది ఇవ్వద్దూ ఇవ్వద్దూ ఇవ్వద్దూ

Movie : Aadi(ఆది)
Banner : Sri Lakshmi Narasimha Productions
Cast : Jr NTR, Keerthi Chawla
Music : Mani Sharma
Direction : VV Vinayak
Producer : P Nagamani
Release Date : 28th March 2002
Song Lyricist : chandra bose
Singers : Mallikarjun, Sunita 
Song Lyric : nI navvula telladanaanni naagamalli appaDigiMdi ivvaddU ivvaddU 

పల్లవి :

నీ నవ్వుల తెల్లదనాన్ని నాగమల్లి అప్పడిగింది ఇవ్వద్దూ ఇవ్వద్దూ ఇవ్వద్దూ...
నీ పెదవుల ఎర్రదనాన్ని గోరింటాకే అరవడిగింది ఇవ్వద్దూ ఇవ్వద్దూ ఇవ్వద్దూ...
నీ కోకను సీతాకోక నీ పలుకులు చిలకల మూక నీ చూపును చంద్రలేఖ 
నీ కొంగును ఏరువాక బదులిమ్మంటు బ్రతిమాలాయి ఇవ్వద్దూ ఇవ్వద్దూ ఇవ్వద్దూ...
అసలివ్వద్దూ ఇవ్వద్దూ ఇవ్వద్దూ...
నీ నవ్వుల తెల్లదనాన్ని నాగమల్లి అప్పడిగింది ఇవ్వద్దూ ఇవ్వద్దూ ఇవ్వద్దూ...

చరణం : ౧

నీ బుగ్గల్లోని సిగ్గులు కొన్ని మొగ్గలకైన ఇవ్వద్దు
నా వయసే మొక్కిన నీకైతే అది మాత్రం ఇవ్వచ్చు
నా బాసల్లోని తియ్యదనాన్ని తెలుగు భాషకే ఇవ్వద్దు
నా కోసం వేచిన నీకైతే అది రాసిగా ఇవ్వచ్చు
భక్తి శ్రద్ధ ఏదైనా భగవంతునికే ఇవ్వద్దు
భక్తి శ్రద్ధ ఏదైనా భగవంతునికే ఇవ్వద్దు
నీకై మొక్కే నాకే ఇవ్వచ్చూ...
నీ నవ్వుల తెల్లదనాన్ని నాగమల్లి అప్పడిగింది ఇవ్వద్దూ ఇవ్వద్దూ ఇవ్వద్దూ...
నీ పెదవుల ఎర్రదనాన్ని గోరింటాకే అరవడిగింది ఇవ్వద్దూ ఇవ్వద్దూ ఇవ్వద్దూ...

చరణం : ౨

నీ అందం పొగిడే అవకాశాన్ని కవులకు సైతం ఇవ్వద్దు
మరి నాకై పుట్టిన నీకైతే అది పూర్తిగ ఇవ్వచ్చు
నీ భారం మోసే అదృష్టాన్ని భూమికి సైతం ఇవ్వద్దు
నీనంటే మెచ్చిన నీకైతే అది వెంటనే ఇవ్వచ్చు
నిను హత్తుకు పోయే భాగ్యాన్ని నీ దుస్తులకైనా ఇవ్వద్దు
నీకై బ్రతికే నాకే ఇవ్వచ్చూ...
నీ నవ్వుల తెల్లదనాన్ని నాగమల్లి అప్పడిగింది ఇవ్వద్దూ ఇవ్వద్దూ ఇవ్వద్దూ...
నీ పెదవుల ఎర్రదనాన్ని గోరింటాకే అరవడిగింది ఇవ్వద్దూ ఇవ్వద్దూ ఇవ్వద్దూ...
నా వాకిట ముగ్గులు నీకైనా దోసిట మల్లెలు నీకే ...
నా పాపిటి వెలుగులు నీకై నా మాపటి మెరుపులు నీకే
ప్రాయం ప్రణయం ప్రాణం నీకే
ఇచ్చేస్తా ఇచ్చేస్తా ఇచ్చేస్తా...
బదులిచ్చేస్తా ఇచ్చేస్తా ఇచ్చేస్తా

బృందావన గోపికా మనోహరుడు

బృదావనాన నంద గోపాలా గోపికా నంద రాస కెళ్ళి 
సుందర యమునా తీరాన ఆనంద తాండవ హెల
రాధామనోహర వేణుగాన రసామృత గానలీల
వెన్నెల బృందావనిలో వన్నేలచిన్నెల రాధంమతో చేరి
వేణు మాధవుడు రాగాల మనోహరుడు రసలీలలాడే
వనమతా మురిసి పరవశించి డోలలాడే
మురళీ లోలుడు మరులను పొంగించి
మనోహర ఆధార మదుర గానామృ తామును వినిపించి
రాధమ్మ మనసున ఆనంద తాండవము ఆడించే
కమలముల బోలు గొల్ల గోపిక వదనమును గని
బ్రమరంబు బ్రమించి చల్లనమ్మే వన్నెల గోపెమ్మ వెంట నేగే
కలికి కమలాక్షి కడకంట గని మోముదాచే
వేయి కలువలు విరిసిన వదనమది
వేనుగానామృతమున వ్రేపల్లె మురిసినది
సందెవేళ సన్నని మచుతేరలు మొదలఎవేల
సన్న జాజులు మెను సవరిచి పరిమళాలు వెదజల్లే వేల
సేల యేరు గలగల సవ్వడి చేసే వేల
గుడిసెలో గోరంత దీపాలు వెలుగులు వేదజల్లెవేల
గాలి గంధాలతో గారదడిచేసిమత్తు గాలి వీచేవేల
పసిడి వన్నెల ప్రకృతి పరవశిoచేవేల
ప్రకృతి కన్నులకు కనువిందు చేస్తుంది
నువ్వు నా ముందుంటే నిన్ను అలా చూస్తూ ఉంటే
రాగాలేలరా అనురాగాలే పొంగుతుంటే
రమ్య మనోహర రూపం రమనీయ రాగమై పాడుతుంటే
రాఅగలెలరా క్రిష్నయ్య అనురాగమై నువ్వుఉంటె
                                                   -కళావాణి-

పూలు తేవే సఖి పూజకు వేలయే

పుడమి తల్లి ప్లకించి విచ్చిన వనం లో
పుష్పించిన పూలు తేవే సఖి పూజకు వేలయే
పువ్వుల సరి సుకుమారివి
నవ్వుల జరి జలజాక్షివి
ప్రత్యుష వేల పువ్వులేరు పుబొనివి
ప్రకర్షమైన నీ స్పర్ష పువ్వ్లలకు సోకి పులకిoచినవి
ప్రభాతుని వెలుగు తో విరులన్ని విప్పారినవి
ప్రతి దినం నీ రాక పూల వనానికే వన్నె తెచ్చె
పూల మాలలల్లిన కోమలి కూర్చిన కూరిమి నేర్చే 
ప్రణవము ప్రకృతినంతా వ్యాపించే
ప్రభువైన పరమేశ్వరుడు నీ పూమలకై వేచే
పూమాల ధరించి పరమేశ్వరుడు పరవశించే
                                        -కళావాణి-

నల్లనయ్య

చల్లగ వీచే పిల్లగాలికి
మెల్లగ మెదలే ఉహలకి
అల్లుకుపోయే భావాలకి
కన్నుల నిండిన నీ రూపుకి
నల్లనయ్య నీ రాకకి
వెల్లువలై పొంగే మదికి
హద్దులు లేవాయే
పొద్దులు తెలియవాయే
                   -కళావాణి-

వర్ష లావణ్యo

వానజల్లు వొళ్ళంతా తడిపేస్తుంటే                  
తెనేజల్లులా తీయని రాగం పాడుతుంటే
సంపంగి సువాసనలు నను కంమేస్తుంటే
సప్తస్వరాలు శృతి మెత్తగ మదిని మ్రోగిస్తుంటే
అబరాన్నితాకే అనంద వెల్లువలు పొంగుతుంటే
అత్యంత అమోఘ అద్వితీయ మైన భావాలు కమ్ముకుంటే
మట్టివాసనలు మదిని మెల్లగా మీటు తుంటే
మిట్టపై చెట్టు చెరువున మయూరి నాట్యమాడుతుంటే
ముత్యాల జల్లులు నను ముద్దముద్దగా ముచేస్తుంటే
వాలు పొద్దుల్లో వరదగుదేస్తుంటే
వాగు గట్టుపై వలపు చిన్దేస్తుంటే
వర్ణించతరమా వర్ష లావణ్యo
                              -కళావాణి-     

సుభోదయము

కోయిలలు కుహు రాగాలు పలికే
కోవెల పాటలు శృతులు కలిపే
కోటి వేలుగుల కొంగొత్త కాంతులోలికే,
కమలావుడు కదం తొక్కి కదలి సాగే
కమల కాంతుని లేత వెలుగుల గని
కాకీపురి పురివిప్పి నాట్యాలు చేసే
నీ కైన్కర్యమునకై ఉప్పొంగే నా మనసు
కృతులకు నీవే కారకుడవు
కృతార్త మాయె జీవుల జీవితాలు
                          -కళావాణి-

వెలుగు-చీకటి

చీకటింట కూర్చొని చీకటని చీదరించనేల
చిదిమి చిన్ని దీపం వెలిగించి కాంతి నిపవేల
చిన్ని దీపము చిమ్మ చీకటిని పారద్రోలు
జ్ఞాన మనే వెలుగు అజ్ఞాననమనే చీకటిని పారద్రోలు 
                                                     -కళావాణి-

విజయం

విజయం తప్పక నిన్ను వరిస్తుంది
వజ్ర సంకల్పం దృడంగా  నీకుంటే
వైఫల్యాలు వచ్చినా వదలకు పట్టు
విజయానికి అపజయం తొలిమెట్టు
విభావారికి ప్రబాతనికి తేడాలేక శ్రమించు
విధేయతతో విజ్ఞాన్ని సంపాదించు
విత్తనం చిన్నదైనా మహా వృక్ష మౌతుంది
సకల్పం చిన్నదైనా విశ్వమంతా ఖ్యాతి నిస్తుంది
విఖ్యాతి గాంచిన వారెందరో అపజయాలు  పొందిన వారే
విపత్తులు వస్తాయి పోతాయి చివరకు గెలుపు విజయానిదే
                                                        -కళావాణి-

నా రేమో కై నేను

ఎడమేరుగని జీవనం కావాలి
ఎద నిండా  నేనే ఉండాలి
కడలంత ప్రేమ కావాలి
కడు తీపి తీరం చేరాలి
ఎడతెగని ఆలోచనలు నావే కావాలి
ఎడబాటేరుగని ఎద కౌగిలి కావాలి
ఎడారి దారి కానీకు మది మజిలి
ఏడ ఉన్నా నీ నీడ నేనై ఉండాలి
ఎండుటాకులమై మనం మిగిలినా
పండుగలై ప్రతిరోజూ పరవసించాలి
                                      -కళావాణి-

ఓ లలనా కడు లావన్యమే కదా నీ సొగసు (మౌనిక )

ఓ లలనా నీ లయలు హొయలు ఏమని వర్ణించను
చారడేసి కళ్ళు చక్కదనం ముందు కలువలు మొహం చాటేసాయి
సంపంగి సాటిలేనిదని చాటే చక్కని చెక్కిన నీ ముక్కుని చూసి
దొండపండు దోబుచాడే నీ పెదాల రంగుని చూసి
పారిజాతమే పరవశించే నీ పలువరుసతో తనని పోల్చి చూసి
చంద్రవంక చిన్నబొయే చక్కని నీ మందహసముని గాంచి
చెక్కిలి చమకు చూసి ఆ చుక్కలే వేవేలబోయే
ముఖ కమలము గాంచిన బ్రమరము మకరందమును గ్రోలుటమరచె
సన్నని నీ నడుముకు సరిలేనిదే లేదని సన్నాయి రాగాలు మరచె
 కలికీ నీ కరములు గాంచి తామర తూడలు తామర పత్రముల చాటునదాగే
జీరాడు కుచ్చిల్ల చాటుచేరి పారాడు పాదాలు, పద్మాలు సాటి రావే
హంసలు చిన్నబోయే నీ వయ్యరి నడకలకు తాము సాటిరాలేమని
సెలయేరుల సరవేగములు సెలవనే నీ వయసు పరవల్లకు సాటిలేదని
చుక్కలు గగనాన చప్పున మేఘాన్ని చాటుచేసే నీ చెక్కిలి చమకు చూసి
పట్టుకన్నామృదువైన  నీ కురులు గాంచి పట్టు పురుగు పట్టు నేయక పారిపోయే
అరుదయిన అద్భుత శిల్పానివే నీవు 
అమర శిల్పులు చెక్కిన అపురూప శిలవు నీవు
ప్రాణమున్న శిలవు నీవు నా ప్రేమ దేవతవునీవు
                                                                        -కళావాణి-

వసంత పౌర్ణిమ

వసంత పౌర్ణిమ వచ్చింది
వన్నెల వెన్నెలలు తేచ్చింది
వయ్యారాల వనితల మనసు దోచింది
వగలమారి చందమామ చూపు గుచ్చినది
విరహాల చందనాలు పేర్చింది
వగలు సెగలు మనసున పూయించింది
వలపు పిలుపుల ప్రేమ పులకరించింది

వెలవెలబోయే నా మనసు మబ్బుల దాగిన నిను చూచి
వెన్నెల వర్షం లో నిలువెల్లా తడిచాను మురిసి మురిపించి
వగలమారి జాణవులే జాబిల్లి
వల్ల నన్న వుండనీవు ప్రేమ జల్లి
వల్లే యని నా మనసు మెల్లగ నిను జేరి
వలచినా వివరించలేను మనసు జారి
వయ్యారి మల్లెల వాసనలు మత్తు జల్లె
వరసైన చందమామ చందనాలు జల్లే
వనమంతా వలచే వన్నెల వలరాజుని చూసి
వసంత శోభలై విరిసే జాబిల్లి వెన్నెలలతో కలిసి
                                                     -కళావాణి- .

ఉగాది

ఉగాది వచ్చింది

ఉశ్చ హాన్ని నింపింది
ఊరించే వసంతకాలం వచ్చేసింది
ఒగరు,తీపి,కారం,చేదు,పులుపు,(ఉప్పు)రుచి
ఓహో .. అనే షడ్ రుచులను రుచి చూపించింది
ఉర్రుతలూరించె వయ్యారి వసంతం వచ్చేసింది
ఉప్పొంగే నా మదిని ముంచేసింది
ఉరకలేసే నా మది వసంత కోకిల గానం విని
ఊరకుoడదే  నా మది చిలిపి తలపులు గని
ఉరికే నాలో ఆనందాల డోల
ఉహకె తోచే కవితా హేల
ఊరంతా సబరాలు అంబరాన్ని తాకింది
ఊయాల ఉహాల్ని ఉగించింది
ఉల్లి పొరల దుస్తులు ఊరంతా ధరించింది
ఉండుండి వచ్చే చల్లని గాలికి ఉప్పొంగింది
ఉష్ణోగ్రతలు పెరిగే రోజుల్లో చల్లని గాలికి తపిస్తుంది
ఉహల మదిలో వసంతం విరబుసింది.
                                                  -కళావాణి-